نکات بحث:

• می‌توانید Add را برای Point& پیاده‌سازی کنید. در چه موقعیت‌هایی این کار مفید است؟
  • پاسخ: Add:add خود self را مصرف می‌کند. اگر تایپ T که برای آن عملگر را بارگذاری می‌کنید، Copy نباشد، باید پیاده‌سازی عملگر را برای T& نیز در نظر بگیرید. این کار از ایجاد کپی‌های غیرضروری در محل فراخوانی جلوگیری می‌کند.
• چرا Output یک تایپ مرتبط است؟ آیا می‌توان آن را به‌عنوان یک پارامترتایپ برای متد تعریف کرد؟
  • پاسخ کوتاه: پارامترهای تایپ تابع توسط فراخوانی‌کننده کنترل می‌شوند، اما تایپ‌های مرتبط (مانند Output) توسط پیاده‌ساز trait کنترل می‌شوند.
• شما می‌توانید Add را برای دو تایپ مختلف پیاده‌سازی کنید، به‌عنوان مثال impl Add<(i32, i32)> for Point می‌تواند یک tuple را به یک Point اضافه کند.

The Not trait (! operator) is notable because it does not “boolify” like the same operator in C-family languages; instead, for integer types it negates each bit of the number, which arithmetically is equivalent to subtracting it from -1: !5 == -6.