Bildirim (declaration) parametrelerinin ardından bir tür (bazı programlama dillerinin tersi) ve ardından bir dönüş türü gelir.
Bir fonksiyon gövdesindeki (veya herhangi bir bloktaki) son ifade (expression), geri dönüş değeri (return value) olur. İfadenin sonundaki ; işaretini silmeniz yeterlidir. return anahtar kelimesi erken geri dönüş (early return) için kullanılabilir, ancak “yalın (bare) değer” formu bir fonksiyonun sonunda tercih edilen yaklaşımdır (idiomatic) (returnkullanmak için gcd’yi yeniden düzenleyin - refactor).
Bazı fonksiyonların geri dönüş değeri (return value) yoktur ve ‘birim türü’ olan () değerini döndürür. Eğer ->() dönüş tipi atlanırsa derleyici bunu anlayacaktır.
Yüklenme (overloading) desteklenmez – her fonksiyonun tek bir uygulaması (implementation) vardır.
Her zaman sabit sayıda parametre alır. Varsayılan argümanlar (default arguments) desteklenmez. Makrolar değişken sayıda argüman alan fonksiyonları (variadic functions) desteklemek için kullanılabilir.
Her zaman tek bir parametre türü kümesini alır. Bu türler, daha sonra ele alınacak olan jenerik olabilir.